Waalse bossen als commons?

Waalse bossen hebben een waarde van 1 miljard euro maar brengen slechts 1 miljoen euro op. Daarom komt er druk op de staat om ze op de markt te gooien. De bossen dreigen te worden opgekocht voor intensieve houtwinning door investeringsfondsen. Lees hier het volledige artikel op de site van Vilt.

Waarom niet met een groep zo'n bos aankopen en experimenteren met het gezamenlijk beheer ervan? Het gezamenlijk beheer van bossen behoort samen met bvb. visvijvers en irrigatiekanalen tot de klassieke cases van commonsbeheer die besproken worden in de literatuur daarover. Check in onze 'Tools'-sectie onder andere de boeken 'Governing the Commons' van Elinor Ostrom en 'Sustaining the Commons' van Anderies en Janssen voor voorbeelden, best practices en theorie.

De kern van goed commonsbeheer zijn communicatiemogelijkheden. De nieuwe digitale mogelijkheden zijn een nieuwe kans voor de commons. Een succesvol experiment in commonsbeheer kan aan het brede publiek bewijzen dat de "tragedy of the commons" kan worden overstegen en dat de commons klaar zijn om uit te groeien tot een oplossing tussen markt en staat. Concreet kan zo worden vermeden dat de Waalse bossen worden opgekocht voor intensieve houtwinning door investeringsfondsen.

Makercultuur in het hart van de economie

In het Westen bestaat het idee dat wij een soort diensteneconomie kunnen worden die leeft van de intellectuele eigendomsrechten die we bezitten op al onze slimme innovaties, terwijl de Chinezen het domme productiewerk wel zullen doen. Maar innovatie en productie versterken elkaar, en daarom heeft innovatie de neiging te verschuiven naar waar de productie gebeurt. Zo is in Shenzhen rondom de productieplekken waar onze gadgets worden geproduceerd een enorme DIY innovatiecultuur gegroeid waarbinnen het delen van kennis, het enorme aanbod spotgoedkope onderdelen en razendsnelle feedbackloops centraal staan. Makercultuur niet in de marge maar in het hart van de economie? Misschien tonen de makers in Shenzhen ons wel de weg naar de economie van de toekomst.

De kiezer wil geen geld, maar macht

De kiezer wil geen geld, maar macht

Wat mij het meest opviel aan de overwinning van Donald Trump is de manifeste onmacht van het politieke establishment om het fenomeen te duiden. Een typische analyse luidt dat Trump werd verkozen als gevolg van de door de globalisering toegenomen ongelijkheid. Maar waarom kiezen die slachtoffers van de ongelijkheid dan iemand die de American Dream predikt en de belastingen voor de rijken wil verlagen, in plaats van een politica met concrete voorstellen om die ongelijkheid te verminderen?

[Interview] Arcade City: "Antwerpse" platform cooperative

Het Amerikaanse Arcade City werd vorig jaar in geen tijd wereldwijd bekend als een tegenbeweging tegen Uber. Zij vonden dat de controle over digitale ritdeelplatforms bij de gebruikers zelf hoort te liggen. Enkele maanden geleden werd het Arcade City project concreet toen een groep Antwerpse Ethereum-ontwikkelaars besloot om met hen samen te werken. Digitale revolutie aan de Schelde, zowaar! Tijd voor een interview op New Commons. Arcade City is georganiseerd als een digitale stad met een digitale city council. Ik sprak met digitaal stadsplanner Kristien De Wachter van het Antwerpse Arcade City development team.