Minister voor de Digitale Agenda Alexander Decroo neemt de leiding in het debat rond het creëren van een beleidskader voor de deeleconomie.
Kleine bedragen die op onregelmatige basis worden verdiend, worden momenteel getaxeerd aan 33% als "diverse inkomensten" in de inkomensbelasting. Die drempel is volgens de minister veel te hoog en de procedure te complex. Hij denkt aan "een minimale belastingheffing tot een bepaalde inkomensdrempel." Om de procedure te vereenvoudigen wil hij de heffing afhandelen op het niveau van de platforms in plaats van de individuele gebruikers. Bijvoorbeeld in Amsterdam is het nu al zo dat het platform Airbnb automatisch toeristenbelasting afhoudt, waardoor zowel overheden als gebruikers veel moeite wordt bespaard. Dit soort deals met overheden kan voor de platforms een kwaliteitslabel zijn.
Met de nieuwe regeling wil de minister de groeiende groep mini-ondernemers in de deeleconomie een zeer lichte fiscale en sociale regeling geven. Op termijn droomt de minister ervan om alle platformen te aggregeren. Hij spreekt van een "ondernemers- of P2P-paspoort" waarop platforms maandelijks laten weten welke inkomsten een bepaalde persoon heeft verkregen.
Krijgt de inkomensstroom een regelmatig karakter, dan moet je zelfstandig in bijberoep worden. Decroo pleitte eerder al voor een vereenvoudiging van het statuut van zelfstandige in bijberoep. Zijn partij lanceerde ook het idee om bijverdiensten tot 500 euro per maand belastingvrij te maken.
Iedereen ondernemer? Peter De Keyzer ziet vier redenen waarom dit zo zou moeten zijn. Volgens anderen zet het de deur open voor mini-jobs waar niemand beter van wordt. Men kan zich de vraag stellen of de overheid dit soort economie wel moet faciliteren.
Dit is denk ik een foute vraag want ze vooronderstelt een soort almacht van overheden om wat in de maatschappij gebeurt, volledig te orkestreren. Die maatschappij heeft haar eigen dynamiek en overheden kunnen die dynamiek hoogsten beïnvloeden door de incentivestructuur waarbinnen die dynamiek zich afspeelt te wijzigen. De vraag is niet of dit soort economie mag bestaan of niet. Ze bestaat al, punt. Je kan ze negeren of proberen fnuiken, maar dit zal wellicht niet het gewenste effect hebben. Slechte of te strakke regelgeving speelt in de kaart van de grootste spelers; enkel de Ubers van deze wereld hebben het soort firepower om een procedureslag met de overheid te kunnen uitzitten. Daarom waarschuwde ik een tijd geleden dat de overheid de deeleconomie in handen van multinationals duwt. De belangrijkste vraag is daarom uiteindelijk hoe je ze gaat reguleren op een manier die de voordelen promoot en de nadelen vermijdt.
Om daartoe te komen is een nieuw beleidskader zeker nodig, omdat de bestaande hokjes helemaal niet aangepast zijn aan de nieuwe realiteit. Een eerdere reflex om vanuit een "level playing field" gedachte de bestaande regels voor onder meer horeca zonder meer toe te passen op hobbykoks, dreigde het spontane gedeelte van de deeleconomie te fnuiken. Het idee om financiële en juridische drempels te verlagen voor kleinschalige activiteiten van particulieren komt tegemoet aan deze bezorgdheid. Een nieuwe niche zoals deze heeft meer baat bij diversiteit en experiment dan bij premature regelgeving van activiteiten die we nog niet goed verstaan. Dat bleek onlangs nog toen de fiscus een mal figuur sloeg door binnen te vallen bij hobbykoks die in het beste geval enkele honderden euro's per jaar verdienden.
Nieuw kader nodig om #sharingeconomy in België te laten groeien (1) https://t.co/MfO9yqvcvA— Alexander De Croo (@alexanderdecroo) 18 februari 2016
Kleine bedragen die op onregelmatige basis worden verdiend, worden momenteel getaxeerd aan 33% als "diverse inkomensten" in de inkomensbelasting. Die drempel is volgens de minister veel te hoog en de procedure te complex. Hij denkt aan "een minimale belastingheffing tot een bepaalde inkomensdrempel." Om de procedure te vereenvoudigen wil hij de heffing afhandelen op het niveau van de platforms in plaats van de individuele gebruikers. Bijvoorbeeld in Amsterdam is het nu al zo dat het platform Airbnb automatisch toeristenbelasting afhoudt, waardoor zowel overheden als gebruikers veel moeite wordt bespaard. Dit soort deals met overheden kan voor de platforms een kwaliteitslabel zijn.
Met de nieuwe regeling wil de minister de groeiende groep mini-ondernemers in de deeleconomie een zeer lichte fiscale en sociale regeling geven. Op termijn droomt de minister ervan om alle platformen te aggregeren. Hij spreekt van een "ondernemers- of P2P-paspoort" waarop platforms maandelijks laten weten welke inkomsten een bepaalde persoon heeft verkregen.
Krijgt de inkomensstroom een regelmatig karakter, dan moet je zelfstandig in bijberoep worden. Decroo pleitte eerder al voor een vereenvoudiging van het statuut van zelfstandige in bijberoep. Zijn partij lanceerde ook het idee om bijverdiensten tot 500 euro per maand belastingvrij te maken.
Dit is denk ik een foute vraag want ze vooronderstelt een soort almacht van overheden om wat in de maatschappij gebeurt, volledig te orkestreren. Die maatschappij heeft haar eigen dynamiek en overheden kunnen die dynamiek hoogsten beïnvloeden door de incentivestructuur waarbinnen die dynamiek zich afspeelt te wijzigen. De vraag is niet of dit soort economie mag bestaan of niet. Ze bestaat al, punt. Je kan ze negeren of proberen fnuiken, maar dit zal wellicht niet het gewenste effect hebben. Slechte of te strakke regelgeving speelt in de kaart van de grootste spelers; enkel de Ubers van deze wereld hebben het soort firepower om een procedureslag met de overheid te kunnen uitzitten. Daarom waarschuwde ik een tijd geleden dat de overheid de deeleconomie in handen van multinationals duwt. De belangrijkste vraag is daarom uiteindelijk hoe je ze gaat reguleren op een manier die de voordelen promoot en de nadelen vermijdt.
Om daartoe te komen is een nieuw beleidskader zeker nodig, omdat de bestaande hokjes helemaal niet aangepast zijn aan de nieuwe realiteit. Een eerdere reflex om vanuit een "level playing field" gedachte de bestaande regels voor onder meer horeca zonder meer toe te passen op hobbykoks, dreigde het spontane gedeelte van de deeleconomie te fnuiken. Het idee om financiële en juridische drempels te verlagen voor kleinschalige activiteiten van particulieren komt tegemoet aan deze bezorgdheid. Een nieuwe niche zoals deze heeft meer baat bij diversiteit en experiment dan bij premature regelgeving van activiteiten die we nog niet goed verstaan. Dat bleek onlangs nog toen de fiscus een mal figuur sloeg door binnen te vallen bij hobbykoks die in het beste geval enkele honderden euro's per jaar verdienden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten